VAPURLAR -İZMİR'DE- İSİMLERİYLE NELER SÖYLER

    Ne zaman Karşıyaka-Konak, Konak-Karşıyaka vapuruna binecek olsam önce vapurların isimleri çeker dikkâtimi!..
  “1881 Atatürk” ismiyle gurur duyarım Mustafa Kemal’in işgal ordularını denize döküşü gelir aklıma. Gizli bir bayram sevinci dolaşır damarlarımda. Lâtife Hanım ve Zübeyde Anneyi hatırlarım devamında.
 “Dokuz Eylül”ü okuyunca kulaklarımda 9 Eylül 1922 atlılarının kordon boyundan geçerken atlarının nal sesleri çınlar ve de İzmir’in sadece dağlarında değil koylarında da  çiçekler açtırırım gönülcüğümde.
“Hasan Tahsin” ile 15 Mayıs 1919 günü işgalcilere ilk kurşunu sıkan ilk şehit gazetecimizi hatırlayınca gazeteci olmak gelir içimden.
“Dorio Moreno” İzmir’e adanmış sözleriyle İzmir’e âşık olmak ne demek onu hatırlatır insana:
"İzmir, tatlı ve sevgili şehrim…
Bir gün şayet senden uzakta ölürsem,
Beni sana getirsinler…
Ama koynuna bırakırlarken,
‘Öldü’ demesinler,
‘Uyuyor’ desinler koynunda…
Tatlı İzmir’im…"
   “Attila İlhan” “kimi sevsem sensin” kitabındaki; “ne kadar İzmir” başlıklı beş serilik şiirlerinde çocukluğunun ve ilk gençlik yıllarının İzmir’ini bir çok yönüyle tasvir ediverirken,  Kurtuluş Savaşı hikâyeleri, Menemen olayı, İzmirli emekçilerin çalışma koşulları, komprodor burjuvazi ve kentteki gündelik yaşamı seriverir gözlerimizin önüne.
“iskeleden kalktı cumhuriyet vapuru/ akşam
camlarında gözyaşları/ giden çocukluğumuz mu?
körfez’de sis yoğunluğu/ izmir görünmüyor”
“Çakabey” İzmir’in ilk fâtihi; Türkleri denizlerle buluşturan öncü bir beyi hatırlatır bütün ihtişamıyla. Urla, Çeşme ve Foça’yı 1081’de ele geçirişiyle Türk Deniz Kuvvetlerinin kuruluş meşalesini yakışı gelir.
“Umur Bey” adı beni önce heykelinin olduğu Birgi’ye götürür. Aydınoğulları Beyliği’nin denizci beyi olarak Sakız Adası, Bozcaada, Eğriboz, Mora Yarımadası ile Rumeli sahillerine akınlarını ve 1348’de Birgi’de babasının yanına defnedilişini hatırlatır.
“Prof. Dr. Aziz Sancar” bilim olimpiyatı kabul edilen Nobel Ödülünü alan ilk Türk bilim insanı kimliğiyle bilim gönderine çekilen Türk Bayrağına selâm durmayı çağrıştırır.
 “Gürsel Aksel” Göztepe’nin Fuar Kupasında yarı final oynayışını;
“Cengiz Kocatoros” (Gode) Karşıyaka’nın 1912’de İzmir’in kurulan ilk futbol kulübü oluşunu;
“Vahap Özaltay” Büyük Altay kulübüyle bütünleşmenin ne demek olduğunu;
“Sait Altınordu”  Altınordu kulübüyle efsaneleşmeyi hatırlatırlar.
“Metin Oktay” futbolda  ‘taçsız kral’ nasıl olunurun sırlarını sunuverir.
“Gezi” postmodern eylem nasıl yapılır onu hatırlatır.
 “Soma” kömür karasından dünyanın en beyaz ve en helâl ekmeğini elde etmek uğruna can veren 301 canı hatırlatır.
“Kubilay” Türkiye Cumhuriyetinin pâyidâr kalması/sonsuza kadar yaşaması için gerektiğinde uğrunda can vermeyi hatırlatır.
“Ahmet Priştina” bir yerel yöneticinin halkı tarfından nasıl sevildiği ve efsaneleştirildiğini hatırlatır.
“Fethi Sekin” söz konusu milletin huzuru olduğunda canın bile fedâ edilebileceğini hatırlatır.
                    “Buca” tek başına güzel İzmir’imizin her bir beldesini hatırlatır.
                   “Yalı Çapkını” her seferinde yolculara eşlik eden vefakâr martıları hatırlatır.
                    Mayıs 2014’te internet üzerinden beş yüz bin İzmirlinin oy kullandığı anketle belirlenen 16 isim yanına 2019’da eklenen Fethi Sekin ve Prof. Dr. Aziz Sancar isimleriyle  İzmirlinin  vefası ile bilime olan saygısı da ifade edilmiş olur.
                    Vehbi Moğol’un Gazete Karşıyak’nın 6. Ve 7. Sayılarında verdiği bilgilerden İzmir Körfezi’nin iki yakası arasındaki vapor seferlerinin Yahya Hayati Paşa tarfından 1883’te başlatıldığını öğreniyoruz. Sayın Moğol’un  Ali Bozoğlu’nu kaynak göstererek verdiği bilgilerden de İzmir Körfezinde çalışan diğer vapur isimlerini öğreniyoruz:
“Gülbahçe, İstanbul, Dikili, Osmaniye,Hürriyet/Cumhuriyet, Müsavat/Dokuz Eylül, Duatepe, Kocatepe, Dumlupınar, Karşıyaka, Göztepe, Alsancak, Çankaya, Güzel İzmir, Suvak, Uşak, Bayraklı, Efes, Sur, Bergama, Selçuk, Foça, Emirgan, Hasköy/Yalova, Alaybey, Ambarlı/Kordon, Kumburgaz,İstinye, İhsan Alyanak…
Dr. Ahmet Mehmetefendioğlu’nun 1998’de yayına hazırladığı “İzmir ve Karşıyaka Anıları”nın anlatıcısı Turan Muşkara İzmir-İstanbul arasında “Gülcemal” ile Bandırma-İstanbul arasında “Gülnihal” vapurları ile yolculuk yaptıklarından söz eder.
                    Değerli okurlarım konu İzmir özelinde vapur isimleri olsa da insan yine de şu isimleri de anmadan edemiyor:
                    “Ertuğrul Fırkateyni” 18 Eylül 1890'da Japonta ziyaretinden dönerken kayalara çarparak batarken, 69 denizci kurtulabilmiş 550 denizcimiz ise okyanusun sularında kaybolmuştu.
                    “Yavuz ve Midilli” 16 Ağustos 1914'te Almanlardan satın aldığımız  Goeben ve Breslau gemileridir.  Rus limanlarını topa tutarak 1. Dünya Savaşına girmemize sebep olmuşlardı.
“Kocatepe” 21 Temmuz 1974'te  Kıbrıs Harekâtı sırasında ... Yunan savaş gemisi zannedilerek yanlışlıkla vurulmuş; 54 askerimiz hayatını kaybederken  42 askerimiz kurtulabilmişti.
                    Biz sözü yine de güzele bağlayarak tamamlayalım değerli okurlarım:
“Nusrat Mayın Gemisi” 18 Mart 1915 günü Çanakkale Boğazına döşediği 26 mayına düşman gemilerinin çaparak batması, o gün yapılan deniz savaşını kazanmamıza ve “Çanakkale Geçilmez” sözünün oluşmasını sağamıştı.
Siz siz olun derim, bindiğiniz vapurların isimleri üzerinde bir kaç dakikacık da olsa düşünün ve de isimde saklı olan derin mânâsını yüreğinizde hissedin derim.
Sevgilerimle…